معایب نمونه گیری سیستماتیک باوجود مزایای فراوان، پژوهشگران را در برخی مطالعات با محدودیت‌هایی مواجه می‌کند که بر دقت نتایج تأثیر می‌گذارد. یکی از چالش‌های این روش، احتمال شکل‌گیری الگوهای پنهان در داده‌ها است؛ اگر جامعه آماری ساختار تکرارشونده داشته باشد، نمونه‌ها نمی‌توانند نماینده واقعی جمعیت باشند.
این روش، به دلیل پیروی از یک الگوی مشخص، انتخاب نمونه‌ها را کاملاً تصادفی انجام نمی‌دهد. برخلاف نمونه‌گیری تصادفی ساده، پژوهشگر داده‌ها را براساس یک نظم مشخص انتخاب می‌کند که ممکن است موجب شود برخی داده‌ها کمتر در نمونه قرار گیرند. همچنین، اگر فاصله نمونه‌گیری به‌درستی تعیین نشود، پژوهشگر ممکن است برخی گروه‌های خاص را نادیده بگیرد.
معایب نمونه گیری سیستماتیک، یکی دیگر از چالش‌ها، دشواری تغییر فاصله نمونه‌گیری پس از تعیین آن است. این محدودیت انعطاف‌پذیری پژوهشگر را کاهش می‌دهد و اصلاح روش را پیچیده‌تر می‌کند.
نمونه گیری سیستماتیک یکی از روش‌های پرکاربرد در تحقیقات علمی و آماری است که امکان انتخاب نمونه‌هایی نماینده از یک جامعه آماری را فراهم می‌کند. این روش با استفاده از یک الگوی مشخص و فاصله‌ای معین بین نمونه‌ها، فرآیند نمونه‌گیری را ساده‌تر کرده و از ایجاد سوگیری در انتخاب نمونه‌ها جلوگیری می‌کند. در بسیاری از […]
